Nier

Preparaat:	Ho411e
Species:	humaan
Kleuring:	HES

Het histologisch preparaat toont een doorsnede doorheen een fragment nierweefsel. De nier wordt uit 10 tot 18 piramiden opgebouwd waarin men twee gebieden herkennen kan:

• de schors of cortex die onder het kapsel ligt en nierlichaampjes en tubuli bevat.
• het merg of medulla waar alleen tubuli gelegen zijn.

Om de nier in dit preparaat te beschrijven kan men de weg van bloed filtratie en urine vorming volgen. In de schors zijn de nierlichaampjes of lichaampjes van Malpighi te zien. Aan hun vaatpool zijn twee bloedvaten aanwezig: het vas afferens, dat het bloed naar het nierlichaampje brengt en het vas efferens waardoor het bloed na filtering het lichaampje weer verlaat. Het vas afferens splitst zich in takken die zich in opdelen in talrijke capillairen die de glomerulus vormen.

De capillairen worden aan de binnenzijde door endotheelcellen bekleed die op een dikke basale membraan liggen. Het gaat hier om een gefenestreerd endotheel. De fenestrae hebben een diameter van 150nm en laten het plasma door maar niet de bloedcellen.

Aan de buitenzijde worden de capillairlussen door podocyten bekleed die het visceraal blad van het kapsel van Bowman vormen. De podocyten hebben talrijke trabekels en pedikels die alleen met EM zichtbaar zijn en die filtratiespleten begrenzen. Het plasma wordt gefiltreerd door de endotheelcel, de basale membraan en de podocyt en zal daarna naar de kapselruimte (urineruimte) vloeien. De kapselruimte wordt t.h.v. het parietaal blad door plaveiselepitheel bekleed die t.h.v. de urinaire pool overgaat naar een eenlagig kubisch epitheel dat de proximale tubulus vormt. Verder t.h.v. het nierlichaampje worden de capillairen omgeven door een dunne laag bindweefsel, het mesangium, bestaande uit mesangiale matrix en mesangium cellen.

De primaire urine vloeit door de verschillende delen van de tubuli:

• Proximale tubulus, deze loopt eerst gekronkeld (tubulus contortus I) en dan recht (pars recta). Bekleding met kubisch epitheel met grote kern en een borstelzoom (brush border) aan de apicale celmembraan.
• Lis van Henle, een U-vormige buis bestaande uit een recht afdalend deel van de proximale tubulus, een dun deel met een U-bocht en een recht opstijgend deel van de distale tubulus. Bekleding met platte epitheelcellen waarvan de kernen in het breed lumen uitpuilen.
• Distale tubulus, deze loopt eerst recht en dan gekronkeld (tubulus contortus II). Bekleding met kubisch epitheel met grote ronde kern, maar geen borstelzoom. Op de plaats waar de distale tubulus langs het nierlichaampje passeert, veranderen de cellen. Ze worden cilindrisch met dicht tegen elkaar gelegen kernen, en vormen de macula densa, een sensor ten opzichte van de inhoud van de distale tubulus.
• Verzamelbuis, die naar het merg toe breder wordt. Bekleding met kubisch epitheel met helder cytoplasma en duidelijke celgrenzen. Diep in het merg vertonen de verzamelbuizen een overgangsepitheel dat continu is met het epitheel van de ureter.